FOA foto

Waarom FOA


Home » Waarom FOA

Het pakket aan regelgeving omvat inmiddels 759 regelingen, met een totale omvang van bijna 18.000 pagina’s – zo’n 2500 pagina’s méér dan drie jaar geleden – zie ook onder “visie” op deze website “complexiteit van financiële toezichtwetgeving”. Daardoor is het behouden van een overzicht inmiddels illusoir geworden. Niet alleen voor financiële ondernemingen waarop  deze regelgeving van toepassing is, maar ook voor de wetgever en de toezichthouders.

het streven naar duurzaamheid (CSDR, SFDR, EU taxonomy Regulation), digitalisering en Fintech-ontwikkelingen (MiCA, DORA, PSD3), herziening van bestaande wetgeving (CRD6/CRR3, Solvency II Review, EMIR3.0), toenemende Europese harmonisatie en centralisering, resulterend in een toenemend gebruik van level 2 en 3 regelgeving in de vorm van gedetailleerde rule-based technische standaarden en (gedelegeerde) Verordeningen en Richtsnoeren van de EBA, ESMA en EIOPA). Daarnaast ontwikkelt het financieel toezichtrecht zich in een dialectisch proces van tegengestelde belangen en inzichten waardoor het overzicht verloren gaat. Tenslotte hebben wetgevers en toezichthouders een eigen sturingsdrang, elk binnen het eigen domein, waardoor regelgeving vaak op de eigen merites wordt beoordeeld en niet holistisch, als onderdeel van een groter geheel. En doordat al deze ontwikkelingen ook tegenkrachten uit de financiële sector oproept, ontstaat een dynamiek waarin complexe regelgeving almaar complexer wordt.  

Het niet-nalevingsrisico wordt door toezichthouders aangemerkt als een strategisch bedrijfsrisico. Het beheersen van het niet-nalevingsrisico wordt daarmee onderdeel van het risicomanagement van de financiële onderneming.. Financiële ondernemingen worden geacht de wet te kennen, ook al is die zó complex dat ook de wetgever en de toezichthouders het overzicht zijn kwijt geraakt.

Tegen deze achtergrond waarin maar weinigen het overzicht van alle regels hebben terwijl juist financiële ondernemingen worden opgedragen te anticiperen op het nalevingsrisico en overzicht te hebben en te houden, hebben Cees Rensen en Rob Schotsman besloten samen te werken onder de naam ‘Financial Oversight Alliance’ en in die hoedanigheid vóór en mét de financiële sector financiële ondernemingen te ondersteunen met opleidingen en advies.


Na zijn dissertatie over de vermaatschappelijking van de centrale bank begon Rob zijn carrière bij het ministerie van Financiën en was vervolgens werkzaam als succesvol adviseur en innovator voor NIBESVV en de UvA Academie. Hij is auteur van diverse boeken op terrein van het financieel toezichtrecht en leidt op juristen, bestuurders, advocaten, accountants, compliance officers, riskmanagers, auditors en commercieel managers. Rob is voormalig hoogleraar implementatie financieel gedragsrecht en in de academische wereld nog steeds actief als promotor.

Hij adviseert regelmatig financiële ondernemingen op zijn expertise gebieden Zorgplicht en Goed Bestuur. Rob is getrouwd met Patricia Baltus en zij hebben 5 kinderen. Rob en Patricia wonen in het Noorden van het land.

De Universiteit van Amsterdam (UvA) heeft onder leiding van FOA partner Rob Schotsman in 2012 de succesvolle registeropleiding financieel recht in de markt gezet. Deze opleiding is een must voor met name bedrijfsjuristen en sleutelfunctionarissen werkzaam voor een financiële onderneming maar ook toezichthouders en wetgevingsjuristen volgen deze opleiding.


Na zijn studie theoretische economie en ontwikkelingsprogrammering begon Cees zijn carrière bij het Ministerie van Financiën en was vervolgens in diverse functies als beleidsadviseur financieel toezichtrecht werkzaam bij de Autoriteit Financiële Markten en bij De Nederlandsche Bank. Hij leidt op in het financieel toezichtrecht juristen, bestuurders, advocaten, accountants  en is als kerndocent verbonden aan de UvA Academie voor Bank en Verzekeringen.

Cees is getrouwd met Adrie Rensen en zij hebben 2 kinderen. Cees en Adrie wonen in het Midden van het land.


  • Complexiteit van regelgeving

    De complexiteit van de financiële-sector regulering vloeit voort uit de complexiteit van het financiële systeem (problem complexity), de wetgevingscomplexiteit (psychological complexity) en de complexiteit van geharmoniseerde implementatie van die regels door zowel kleine, eenvoudige instellingen als grote, complexe instellingen, en door geharmoniseerd toezicht (computational complexity).

    Lees verder